โรนัลโด เดอ ลิม่า สุดกองหน้าเบอร์อันดับหนึ่งตลอดกาล นับเท่าตั้งแต่โลกนี้เคยมีนักฟุตบอลมา จนได้รับฉายาที่บ่งบอกได้ทุกอย่าง “Il Fenomeno” หรือ เอล ฟีนอลมีนอล แปลเป็นไทยว่า ปรากฏการณ์ เขาเป็นหนึ่งในนักเตะไม่กี่คน ที่สามารถคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกได้ 2 สมัย ใช้เวลาแจ้งเกิดให้กับตัวเองในบ้านเกิดในเวลาอันรวดเร็ว เพียงอายุ 18 ได้ทำการย้ายมาค้าแข้งในทวีปยุโรปกับสโมสรยักษ์ใหญ่จากฮอลแลนด์ อย่าง อาแจ็กซ์ ในปี 1994 ภายใน 2 ฤดูกาลที่ลงเล่น โรนัลโด้ จัดการแสดงแสนยานุภาพให้ชาวโลกรู้จักด้วยการกดไปถึง 54 ประตู จาก 57 นัด จน ยอดทีมของโลกในขณะนั้นอย่าง บาร์เซโลน่า รีบจัดการหอบข้าวหอบของมาสู่ขออย่างด่วนจี๋ ด้วยค่าตัวสูงถึง 19.5 ล้านยูโร แต่ โรนัลโด้ ลงเล่นให้กับสโมสรเจ้าบุญทุ่มได้เพียงแค่ 1 ฤดูกาล ก็ยังช่วยพาต้นสังกัดคว้าแชมป์ไปถึง 3 รางวัล อย่าง โกปา เดล เรย์, ยูฟ่า คัพ วินเนอร์ส คัพ และ ซุปเปอร์ โกปา ทำประตูไปทั้งหมด 47 ประตู จากโอกาสลงสนามเพียง 49 นัด จนคว้ารางวัลส่วนตัวอย่าง FIFA World Player of The Year หรือ FIFA Ballon dOr ด้วยวัยเพียง 20 ปี เป็นสถิติของนักฟุตบอลชายที่ได้รางวัลนี้ด้วยอายุน้อยที่สุด ก่อนที่ทาง งูใหญ่ อินเตอร์ มิลาน อีกหนึ่งสโมสรชั้นนำของโลก อดทนเห็นในความสุดยอดของดาวยิงรายนี้ไม่ได้ จัดการยื่นข้อเสนอชนิดที่ทีมจากแคว้นกาตาลันปฏิเสธไม่ได้ด้วยมูลค่าสูงถึง 27 ล้านยูโร ทำลายสถิติมูลค่าการย้ายทีมสูงสุดขณะนั้นลงทันที โดยสถิติเดิมเป็นของ ดีเอโก้ มาราโดน่า แม้การย้ายมาอยู่กับ อินเตอร์ มิลาน โรนัลโด้ ถูกอาการบาดเจ็บรบกวนอยู่บ่อยๆ แต่นั้นก็ไม่ทำให้แฟนบอลผิดหวัง เขาพา อินเตอร์ มิลาน ฉลองแชมป์ ยูฟ่า ยูโรปา คัพ 1 สมัย และตลอด 5 ฤดูกาล ลงเล่น 99 นัด ทำไปได้ถึง 59 ประตู ก่อนที่จะเข้าสู่ยุคของ กาลาคติกอส

โรนัลโด้ เป็นส่วนหนึ่งของโปรเจคยุค กาลาคติกอส ของราชันชุดขาวเรอัล มาดริด ทางราชัยยอมจ่ายเงินมหาศาลถึง 27 ล้านยูโร ในปี 2002 ถึงอย่างไรก็ตาม โรนัลโด้ ยังคงเล่นได้อย่างโดดเด่น คว้าแชมป์ลีกสุดระดับสโมสรได้เป็นครั้งแรกในชีวิตค้าแข้ง สามารถกดไปถึง 104 ประตูตลอดการลงเล่นให้ เรอัล มาดริด ก่อนที่จะเจออาการบาดเจ็บรบกวนในฤดูกาลสุดท้าย มีโอกาสลงเล่นเพียง 13 นัด แต่ก็ยังยิงได้ถึง 4 ประตู ก่อนที่จะย้ายไป เอซี มิลาน และกลับบ้านเกิดบราซิลอย่าง โครินเธียนส์ ก่อนที่จะปิดฉากการค้าแข้งลงไปปี 2011 เนื่องจากมีโรคไทรอยด์รบกวน

ผลงานระดับทีมชาติ

ผลงานในระดับทีมชาติกับบราซิลของเหยินใหญ่ ต้องบอกเลยว่าเขาประสบความสำเร็จแบบสุดๆ โดยเฉพาะในทัวนาเม้นที่ใหญ่ที่สุดในวงการฟุตบอลอย่างบอลโลก เขาสามารถเขาร่วมเล่นได้ถึง 3 ครั้ง ในปี 1994, 1998, 2002 คว้าแชมป์โลกไปครองได้ถึง 2 ครั้ง ในปี 1994 และ 2002 ที่สำคัญเขาเป็นนักเตะที่คว้าแชมป์โลกที่อายุน้อยที่สุดเพียง 17 ปี น่าเสียดายในบอลโลกปี 1998 เขาสามารถพาบราซิลทะลุเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้สำเร็จ แต่ด้วยอาการป่วยอย่างกะทันหันก่อนลงเล่นนัดชิงชนะเลิศภายในไม่กี่ชั่วโมง ทำให้เขาไม่มีสภาพร่างกายสมบูรณ์ จนเป็นเหตุผลสำคัญที่โดนฝรั่งเศสเจ้าภาพในปีนั้นปาดหน้าคว้าแชมป์โลกไปครอง แต่อีก 4 ปีต่อมา โรนัลโด้ ก็พาบราซิลทวงความยิ่งใหญ่ได้อีกครั้ง โดยการคว้ำเยอรมันนีคว้าแชมป์โลกสมัยที่ 5 ให้บ้านเกิดได้สำเร็จ

รางวัลความสำเร็จ

– FIFA World Cup: 1994, 2002

– Copa America: 1997, 1999

– FIFA Confederations Cup: 1997

– La Liga: 2002-2003, 2006-2007

– UEFA Cup: 1998

– Copa del Rey: 1997

– UEFA Cup Winners’ Cup: 1997

– Supercopa de Espana: 1996

– FIFA World Player of the Year: 1996, 1997, 2002

– European Golden Boot: 1996-1997

– Serie A Footballer of the Year: 1997-1998

– Copa America Top Scorer: 1999

– FIFA World Cup Golden Boot: 2002

– FIFA World Cup Golden Ball: 1998

– Golden Foot award: 2006

– European Golden Boot: 1996-1997